Enkazdan 600 kişiyi sağ olarak kurtardılar. 6 Şubat depreminin görünmez kahramanları
Kahramanmaraş merkezli depremlerde ağır hasara alan illerden Malatya’da depremin yıl dönümüne sayılı saatler kala itfaiye ekipleri yaşadıklarını anlattı.
Hava şartlarının zor oluğu bir dönemde yaşanan depremlerde çocuklarını ve ailelerini arkalarında bırakarak günlerce arama kurtarma faaliyeti gerçekleştiren itfaiye personellerinin çalışmalarını anlatan Malatya Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanı Mustafa Katipoğlu depremin 23’üncü dakikasında enkaz altından ilk canlıyı kurtardıklarını açıkladı.
“ENKAZDAN İLK CANLIYI 23’ÜNCÜ DAKİKADA ÇIKARDIK”
Katipoğlu, “Depremin üzerinden 1 yıl geçti. Bazı şeyler daha dün gibi. Hala evimizdeki ışığımızı yakamadık. Bizler hem vicdani sorumluluğumuz hem kanuni sorumluluğumuz gereği o gün sahada olmamız gerekiyordu. O gün eşimizi çocuğumuzu bırakıp vatandaşlarımıza yardım etmemiz gerekiyordu. Bütün arkadaşlarımız ailelerini bir kenara bıraktı ve koşa koşa itfaiyeye geldiler. Seri bir şekilde ekipleri sevk etmeye başladık. Yaklaşık 89 noktada arama kurtarma çalışmalarını sürdürüyorduk. Ve enkazdan ilk canlıyı 23’üncü dakikada arama kurtarma yaparak çıkardık” şeklinde konuştu.
“GERİDE ÇOCUKLARINI BIRAKARAK GELDİLER BURAYA”
Adeta iğne ile kuyu kazan itfaiye personellerinin öğle saatlerinde yaşanan ikinci depremle enkaz altında kaldığını belirten Katipoğlu, depremde çaresizliğin büyük bir imtihan olduğunu ve çok çaresiz kaldıkları anların yaşandığını ifade ederek sözlerine şöyle devam etti;
“4 ekibim öğle saatlerinde yaşanan ikinci depremle enkaz altında kaldı. Kendi çabaları ile ya da vatandaşların yardımı ile enkazdan çıkan personeller tekrar arama kurtarma faaliyetlerine devam etti. Ben bu depremde çaresizliğin büyük bir imtihan olduğunu gördüm. Çok çaresiz kaldığımız anlar oldu. Bizde anne babayız. Bizimde çocuklarımız var. Arkadaşlarımın hepsinin ailesi var. Geride çocuklarını bırakarak geldiler buraya. Nöbette kalan arkadaşlarım evine gidemediler. Çünkü önceliğimiz insanlıktı. Öncelliğimiz şehrimiz ve memleketimizdi. Günlerce ailemizi görmedik.”
